Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ


 

Αν και ο φόβος είναι ένας ουσιώδης, εξελικτικού τύπου, μηχανισμός για την ατομική επιβίωση και τη συντήρηση του ατόμου, σε μερικές περιπτώσεις ψυχολογικά, οι φυσιολογικοί άνθρωποι μπορούν να συμπεριφέρονται χωρίς να αισθάνονται φόβο, και με καθολική αδιαφορία στον πιθανό θανατηφόρο κίνδυνο.

Ο εθνομουσικολόγος Joseph Jordania χρησιμοποιεί τον όρο αφοβία που οδηγεί με την απελευθέρωση νευροχημικών ουσιών στον εγκέφαλο σε μια ειδικά εναλλακτική κατάσταση συνειδητότητας. Έχει αποδειχθεί ότι σε καταστάσεις στρες, είναι δυνατόν να εκκρίνονται ενδορφίνες, ενδογενώς παραγόμενες αναλγητικές ουσίες εφάμιλλες της μορφίνης, που καταστέλλουν  την αίσθηση του φόβου και του πόνου (αναλγησία) και ο άνθρωπος ξεπερνά τον εαυτό του. Έτσι εξηγείται πως ένας στρατιώτης στην ώρα της μάχης ενώ έχασε το χέρι του από βλήμα δεν νιώθει τον πόνο αν και αιμορραγεί. Ο λαός λέει «το ένιωσε όταν πάγωσε».

Ο Jordania αποκαλεί την κατάσταση αυτή έκσταση της μάχης (battle trance). Η αφοβία υπερβαίνει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, της εγωκεντρικότητας και της ιδιοτέλειας, ιδίως όταν περισσότερα άτομα υπόκεινται σε κίνδυνο να πεθάνουν πέρα από τη ζωή ενός ατόμου. Π.χ. όταν πρόκειται για τη ζωή ενός παιδιού, μελών της οικογένειας, ή συντρόφων στρατιωτών σε μια διμοιρία. Ισχυρά θρησκευτικά αισθήματα μπορούν επίσης να προάγουν την αφοβία, όπως οι μάρτυρες ή οι ήρωες θυσιάζουν τον εαυτό τους χωρίς να δίνουν σημασία στο αίσθημα του πόνου ή του φόβου. Η κατάσταση της αφοβίας και της έκστασης στη μάχη μπορεί να προκληθεί και να ισχυροποιηθεί με το ρυθμό των τυμπάνων, με την μουσική, τα εμβατήρια, τις επιθετικού τύπου ιαχές, μέσω του χορού (πυρρίχιος χορός Ποντίων) με τον βάψιμο του σώματος με πολεμικά χρώματα ακόμη και με τη χρήση ναρκωτικών και ψυχοδιεγερτικών που οδηγούν στο χάσιμο της ατομικότητας και την κατάκτηση της συλλογικής ταυτότητας και του συγχρονισμού όλων μαζί όσων ανήκουν σε μια ομάδα  ξεπερνώντας τον φόβο και τον πόνο, αδιαφορώντας για την προσωπική ασφάλεια για έναν εξελικτικά πιο σοβαρό και υπέρτερο σκοπό. Ας σημειωθεί ότι δεν υπάρχει τέτοια κατάσταση σαν εκ γενετής απουσία φόβου (αν και οι ψυχοπαθητικοί τύποι προσωπικότητας φαίνεται να έχουν μια πολύ χαμηλότερη αίσθηση του φόβου). Στην περίπτωση του φόβου που σκόπιμα προέρχεται από την προπαγάνδα των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, τις κυβερνητικές αναγγελίες, τις τρομολάγνες ειδήσεις, όπως, «επίκεινται κατασχέσεις», «η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή θα τιμωρείται αμείλικτα», «για χρέη των 3000 Ευρώ θα πηγαίνετε φυλακή» ο τρόπος άμυνας είναι ένας∙ η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, η σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ των εξαθλιωμένων ατόμων και οικογενειών. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ κτυπά και καταργεί το φόβο, το μοίρασμα του φόβου με τον διπλανό, όπως στους στρατιώτες την ώρα της μάχης μειώνει τον φόβο και οδηγεί στην  τόλμη και την υπέρβαση το άτομο και την ομάδα στην οποία ανήκει. Ένας τολμηρός που σηκώνει ανάστημα βοηθά και τους άλλους να σηκώσουν κεφάλι. Είναι λάθος να απαιτείται από ομοιογενείς ομάδες φοβισμένων, ηττοπαθών, εξαθλιωμένων, να δράσουν πολιτικά. Π.χ. να μαζευτούν όλοι οι άνεργοι μαζί και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Όσο και να το προσπαθείτε δεν πρόκειται να γίνει. Δυστυχισμένοι, θλιμμένοι, αποκαρδιωμένοι με χαμένη (κατ’ αυτούς) την αξιοπρέπεια, άνεργοι, ποτέ μην περιμένετε να σηκώσουν κεφάλι. Ντρέπονται και αποφεύγουν τους άλλους διότι θεωρούν το εαυτό τους πως πάσχει από το κοινωνικό στίγμα της ανεργίας. Επιδιώκουν να είναι μαζί με τους ομοιοπαθείς για να μειώνουν το άγχος και την αγωνία για το μέλλον, τους ανακουφίζει να περνάει και ο γείτονας τα ίδια. Όμως ουδέποτε ένας άνεργος ντροπιασμένος, αγράμματος, χωρίς βαθύτερη γνώση ποιος του προξένησε την ανεργία μην περιμένετε να σηκώσει τη σημαία του αγώνα. Αν όμως ο αγωνιστής τον πάρει μαζί του, του εξηγήσει πως ο διεφθαρμένος καπιταλισμός προβλέπει και προάγει την ανεργία της οποίας είναι θύμα, ότι ανήθικοι, διεστραμμένοι οικονομολόγοι και  απατεώνες, άπληστοι τραπεζίτες και κερδοσκόποι τον θέλουν έτσι, απόβλητο της κοινωνίας να σέρνεται αυτός για να αυξάνουν τα κέρδη τους αυτοί, τότε πολύ πιο εύκολα όταν δει να παλεύει αυτός που έχει δουλειά πρώτος,  θα παρακινηθεί να τον ακολουθήσει και να αγωνιστεί δίπλα του.
 

Αρκεί λοιπόν στον φοβισμένο να αναμειχθεί σε ομάδα με διαφορετικής ποιότητας χαρακτήρα. Ένα συμπέρασμα χρήσιμο για τον αγώνα της ανατροπής του αιματοβαμμένου κατεστημένου το οποίο σήμερα εκπροσωπείται από όλα [22] ανεξαιρέτως ιδεολογίας κόμματα της Βουλής, είναι το ξεπέρασμα του φόβου από τον Έλληνα πολίτη. Οι πιο δειλοί και συγκρατημένοι χρειάζεται να εκπαιδεύονται από αυτούς που έχουν το θάρρος και δείχνουν τόλμη κι αγωνιστικότητα. Συμμετέχοντας στον κοινό αγώνα δίπλα-δίπλα οι φοβισμένοι με τους θαρραλέους, θα ξεπεράσουν το ταμπού της προσέγγισης του λαού, του άγνωστου πλησίον, ακόμη και του γνωστού, του γείτονα. Με αυτό τον τρόπο θα προχωρήσουν στο έργο της διαφώτισης και της δράσης, που τυχόν διστάζουν να το κάμουν. Βασικό επομένως και θεμελιώδες συμπέρασμα που προκύπτει και από την ίδια την ψυχολογία είναι, πως ο φόβος δεν ξεπερνιέται αν δεν τον αντιμετωπίσει κανείς στα ίσα, πρόσωπο με πρόσωπο. Στην προκειμένη κατάσταση θα λέγαμε όταν πρόκειται για τη κρατική τρομοκρατία και τη  τρομοκρατία των ΜΜΕ, ένας τρόπος υπάρχει για τον αφυπνισμένο λαό να τους νικήσει και να τους συντρίψει∙ ΝΑ ΔΡΑΣΕΙ ΕΝΩΜΕΝΟΣ οριζόντια, και εκ των κάτω, χωρίς κομματικές ή ιδεολογικοθεωρητικές ταμπέλες. Μόνοι αρχηγοί του λαού θα είναι αυτοί που μπαίνουν μπροστά, οι φυσικοί του ηγέτες, οι πιο δραστήριοι κι όχι οι κομματικά διορισμένοι. Όταν διαλύεται η πατρίδα δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες πολυτέλειες. Όλοι οι Έλληνες μαζί, σαν μια γροθιά, οφείλουν να απορρίψουν τους αποδειγμένα εγκάθετους συνδικαλιστές των κομμάτων, όσους καθημερινά παγιδεύουν, υποσκάπτουν και υπονομεύουν το συνδικαλιστικό κίνημα κατ’ εντολήν των κομματικών γραφείων και της κατοχικής Τρόϊκα. Στη συνέχεια μακριά κι απόμακρα από κομματικά χρώματα, μπλε, πράσινο, κόκκινο, κίτρινο, παρδαλί κ.λπ. όλοι μαζί με την τεράστια δύναμη που δίνει η ένωση όλων των πολιτών να βαδίσουν με μια ψυχή, με το αιώνιο κι ακατάλυτο σύμβολο του Έθνους την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ με το ΣΤΑΥΡΟ, σε ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. Είναι η μόνη λύση για να ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΟΥΝ  ΟΙ  ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ. Μόνο έτσι θα πέσουν αναίμακτα οι κρατικοδίαιτοι επιβήτορες του λαού. Μόνο έτσι θα ’ρθεί η ανάσταση και θα βαδίσουμε χωρίς αιματοχυσία σε ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ και ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ που θα προταθεί μέσω ευρύτατης λαϊκής συμμετοχής από το ΛΑΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ κι όχι από την Ελίτ για την Ελίτ.

                                                                                         
   Ευαγγελάτος Γεώργιος
ψυχίατρος – ψυχαναλυτής
       Πάτρα 28/2/2013      
 
 
 
 
 
 
 
πηγή και παραπομπές : evaggelatos    
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου