Με αξιοπρέπεια και χαμόγελο.
Όλα αυτά μέχρι και τα τέλη περίπου του 2008, παρόλο που η κρίση στην οικοδομή είχε ήδη κάνει αισθητά τα σημάδια της και οι δουλειές του είχαν μειωθεί. Κάπως έτσι φτάνουμε στον Δεκέμβρη του 2008 και τα επεισόδια που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Ήταν ένα από τα βράδια των επεισοδίων, έσπαγαν βιτρίνες, γινόταν πλιάτσικο στα εμπορεύματα των σπασμένων καταστημάτων, έμπαιναν φωτιές. Η κακή του τύχη τον έφερε να έχει χρόνια νοικιασμένο ένα μαγαζάκι σχετικά κοντά στην ΓΑΔΑ. Και η ακόμα πιο κακή να ξεχάσει το επίμαχο βράδυ να κατεβάσει και να κλειδώσει το ρολό του καταστήματος. Ποιος να τον έκλεβε και τι να έπαιρνε ; Κάπως έτσι το σκέφτηκε και η καθημερινή κούραση τον απέτρεψε απ’ το να κάνει το ελάχιστο, καθώς είχε και την αίσθηση ασφάλειας με την αστυνομία «δίπλα του».
Η επόμενη μέρα βρήκε τον Ηλία να κοιτάζει σαν χαμένος το καμένο μαγαζί του. Όπως ο ίδιος είπε, το κίνητρο ήταν ληστεία και για ξεκάρφωμα έβαλαν και τη φωτιά. Τι να έκλεβαν άλλωστε ; Λάμπες ή διακόπτες ; Πρίζες ή φίς ; Κάτι κέρματα πήραν, ξεχασμένα για ρέστα στην ταμειακή και τίποτ’ άλλο. Η φωτιά όμως δεν άφησε τίποτα πίσω της.
Η ιστορία είναι αληθινή και στο πρόσωπο του Ηλία, μπορεί ο καθ ένας να αλλάξει ή να προσθέσει στοιχεία και χαρακτηριστικά με ένα κοινό όμως : Την οικονομική καταστροφή πολλών πολιτών – επαγγελματιών εκείνη την «εκρηκτική περίοδο» που είδαν, τους κόπους μιας ζωής να γίνονται στάχτη.
Τον Δεκέμβρη του ‘8 δεν χάθηκε μόνο η ζωή του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Χάθηκαν πολλές «ζωές», μαζί με τη δική του. Τη ζωή του Αλέξη, την πήρε ένας ασυνείδητος αστυνομικός. Τις «ζωές» των υπολοίπων, «τις πήραν», συνειδητά ή ασυνείδητα, αυτοί που θεωρητικά προάσπιζαν το δικαίωμα στη ζωή.
Ήσαν οι ίδιοι που καταδίκαζαν ακόμα και τον όρο «παράπλευρες απώλειες», αλλά τέτοιες άφησαν πίσω ελαφρά τη καρδία, αφού πρώτα φρόντισαν να χαρακτηρίσουν έκαστη "απώλεια" ως«μικροαστό επαγγελματία»... δηλαδή κάποιον που δεν έχει δικαίωμα για ζωή, αφού δεν έγλυψε για να διοριστεί στο δημόσιο, ούτε αρκέστηκε σε μια θέση εργασίας ΠΟΥ ΑΛΛΟΣ δημιούργησε - ο κακός εργοδότης φυσικά - παρά διεκδίκησε να πάρει τη ζωή στα χέρια του. Αίσχος και μόνο που το σκέφτηκε αυτό. Κι ακόμα πιο αίσχος σε όσους εργάζονται στην επιχείρησή του. Άξιος για κάθε ποινή με άλλα λόγια αφού δεν είναι μέτοχος ή ιδιοκτήτης πολυεθνικής, καθώς αυτοί μένουν μακριά για να τους πειράξουμε κι εκτός αυτού θα αποζημειωθούν αδρά από τις ασφαλιστικές, για τις ζημιές στις εδώ επιχειρήσεις τους.
Η αιτιολογία - δικαιολογία - βλέπετε είναι που κάνει τη διαφορά...
στις "απώλειες ανθρώπινης ζωής" ...
Ο ένας, αλλά κακός μπάτσος, πήρε τη ζωή ενός νέου παιδιού και καταδικάστηκε γι' αυτό.
Οι πολλοί, αλλά καλοί αντιεξουσιαστές / αναρχικοί, "πήραν τις ζωές" πολλών "κακών μικροαστών επαγγελματιών" και γι' αυτό δεν κλήθηκαν καν ν' απολογηθούν.
Ότι το περιέγραψε πρόσφατα με ανάλογο κυνικό τρόπο ο Άδωνις Γεωργιάδης "όσοι δεν προσαρμόζονται πεθαίνουν" είναι και αυτό μια σύμπτωση μέσα στις πολλές που ακολουθούν ...
Σε συνέντευξή
του στη Μηχανή του Χρόνου, ένας (κατά δήλωσή του) αναρχικός που συμμετείχε στα
επεισόδια της εποχής εκείνης είπε : «… δεν
θα έκαιγα το μαγαζί του πατέρα μου, όπως και κανένα άλλο μικρό μαγαζί…» (η "μικροαστική" του καταγωγή ενδεχομένως και σίγουρα ως συνείδηση, αποκαλύπτεται σε αυτό το σημείο - κρίμα που δεν τον ρώτησε, τι θα ήθελες να είσαι μετά από κάποια χρόνια ; ...) ( το σχετικό βίντεο )
Το αποτέλεσμα όμως της εποχής εκείνης τον διαψεύδει ή πιο σωστά δείχνει το ανεξέλεγκτο των πράξεων, καθώς το σενάριο ξεφεύγει απ’ το προσωπικό (ως επιθυμητό αποτέλεσμα) και πηγαίνει σε άλλα επίπεδα που το αποτέλεσμα το καθορίζουν «άλλοι … τρίτοι» … ίσως και «εξωτερικοί παράγοντες».
Εκτός αυτού θεωρώ ότι ψεύδεται ( ή ενδεχομένως λέει αυτά που έπρεπε να πει) αφού τα γεγονότα κράτησαν αρκετές μέρες, εκτός κι αν μετά τις 1 - 2 πρώτες μέρες και βλέποντας την εκτροπή των γεγονότων σταμάτησε να συμμετέχει, κάτι που όμως δεν προκύπτει από τις δηλώσεις του. Βέβαια δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητη η φράση στο "ρεπορτάζ" της εποχής εκείνης, με την οποία κλείνει την εκπομπή ο δημοσιογράφος αναφερόμενος στον καλεσμένο του " ... το κρυμμένο πρόσωπο του νεαρού στερεί τη δυνατότητα κι από εσάς να δείτε κάτι που μας εξέπληξε, δηλαδή την ευγένεια και το καθαρό του βλέμμα" . Αυτά που λέγαμε πριν για το καλό προφίλ των καλών αντιεξουσιαστών / αναρχικών. Και φυσικά τυχαία το θέμα παίχτηκε στο αντικαθεστωτικό κανάλι του Alfa - δε θυμάμαι εάν ήταν πριν τον πάρουν οι Γερμανοί η μετά.
Όπως σωστά παρατηρεί ο κος Μιχαλέτος : « … Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο κύριος όγκος των δραστών απασχολήθηκε με τη καταστροφή της ιδιωτικής περιουσίας και όχι των δημοσίων κτιρίων κάτι εντελώς εκτός της λογικής των εν Ελλάδι “παραδοσιακών” αντιεξουσιαστών, αλλά απολύτως μέσα στη λογική ενός ασσύμετρου εχθρού που ουσιαστικά λεηλατούσε την Πρωτεύουσα για μια εβδομάδα.
Μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας και της Αλβανίας, κατά τα φαινόμενα εκμεταλλευτήκαν την κατάσταση, πέρα από τις πάσης φύσεως μαφίες που μετέφεραν τα λεηλατηθέντα προϊόντα στη μαύρη αγορά του Ελβασάν και των άλλων πόλεων της Αλβανίας.» ( Το κείμενο της συνέντευξης Μιχαλέτου )
Το αποτέλεσμα όμως της εποχής εκείνης τον διαψεύδει ή πιο σωστά δείχνει το ανεξέλεγκτο των πράξεων, καθώς το σενάριο ξεφεύγει απ’ το προσωπικό (ως επιθυμητό αποτέλεσμα) και πηγαίνει σε άλλα επίπεδα που το αποτέλεσμα το καθορίζουν «άλλοι … τρίτοι» … ίσως και «εξωτερικοί παράγοντες».
Εκτός αυτού θεωρώ ότι ψεύδεται ( ή ενδεχομένως λέει αυτά που έπρεπε να πει) αφού τα γεγονότα κράτησαν αρκετές μέρες, εκτός κι αν μετά τις 1 - 2 πρώτες μέρες και βλέποντας την εκτροπή των γεγονότων σταμάτησε να συμμετέχει, κάτι που όμως δεν προκύπτει από τις δηλώσεις του. Βέβαια δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητη η φράση στο "ρεπορτάζ" της εποχής εκείνης, με την οποία κλείνει την εκπομπή ο δημοσιογράφος αναφερόμενος στον καλεσμένο του " ... το κρυμμένο πρόσωπο του νεαρού στερεί τη δυνατότητα κι από εσάς να δείτε κάτι που μας εξέπληξε, δηλαδή την ευγένεια και το καθαρό του βλέμμα" . Αυτά που λέγαμε πριν για το καλό προφίλ των καλών αντιεξουσιαστών / αναρχικών. Και φυσικά τυχαία το θέμα παίχτηκε στο αντικαθεστωτικό κανάλι του Alfa - δε θυμάμαι εάν ήταν πριν τον πάρουν οι Γερμανοί η μετά.
Όπως σωστά παρατηρεί ο κος Μιχαλέτος : « … Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο κύριος όγκος των δραστών απασχολήθηκε με τη καταστροφή της ιδιωτικής περιουσίας και όχι των δημοσίων κτιρίων κάτι εντελώς εκτός της λογικής των εν Ελλάδι “παραδοσιακών” αντιεξουσιαστών, αλλά απολύτως μέσα στη λογική ενός ασσύμετρου εχθρού που ουσιαστικά λεηλατούσε την Πρωτεύουσα για μια εβδομάδα.
Μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας και της Αλβανίας, κατά τα φαινόμενα εκμεταλλευτήκαν την κατάσταση, πέρα από τις πάσης φύσεως μαφίες που μετέφεραν τα λεηλατηθέντα προϊόντα στη μαύρη αγορά του Ελβασάν και των άλλων πόλεων της Αλβανίας.» ( Το κείμενο της συνέντευξης Μιχαλέτου )
Χαρακτηριστική
ήταν η άκρως οργανωμένη επιχείρηση που έγινε στο ΠΛΑΙΣΙΟ (επί της Στουρνάρη) όπου οι δράστες πήγαν με φορτηγό, με
εξειδικευμένα ηλεκτρικά εργαλεία που είχαν μαζί τους, έκοψαν τα ρολά ασφαλείας του
καταστήματος και αφού «σήκωσαν» το
εμπόρευμα έβαλαν φωτιά για να εξαφανίσουν τα ίχνη τους (χωρίς να είναι η μόνη περίπτωση οργανωμένου σχεδίου αφού μόνο στο κέντρο των Αθηνών σύμφωνα με στοιχεία του ΕΒΕΑ υπήρξαν 435 κατεστραμμένα καταστήματα ).
Ποιοι αντιεξουσιαστές / αναρχικοί και τρίχες κατσαρές ; Επαγγελματίες κλέφτες ήσαν, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις που τα έκαναν αυτά. Επαγγελματίες κλέφτες που εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία του γενικότερου μπάχαλου για να δράσουν. Τυχαία φυσικά και χωρίς προσυνεννόηση ή συντονισμό. Οι αντιεξουσιαστές και οι αναρχικοί (κατά δήλωσή τους) στην καλύτερη των περιπτώσεων βρέθηκαν να ανοίγουν τον δρόμο, να στήνουν το μπάχαλο και να απασχολούν τις αστυνομικές δυνάμεις - αντιπερισπασμός λέγεται και απαιτεί σχεδιασμό - ώστε να δράσουν ανενόχλητοι οι επαγγελματίες κλέφτες. Τυχαία φυσικά αυτός ο συντονισμός, όπως τυχαία και η συμμετοχή αλλοδαπών διαφόρων εθνοτήτων (νομίμων και παρανόμων). ( Ταραχές Δεκέμβρη του 2008 ) Κι εντελώς τυχαίες και οι αναφορές σε τηλεγράφημα γνωστής πρεσβείας για συντονισμό όσων έγιναν μέσω sms και blogs. Κι ακόμα πιο τυχαία ότι πολλά από τα κλοπιμαία θεάθηκαν σε ξενοδοχείο γειτονικής χώρας όπου γινόταν η "εκποίησή τους" σε ευτελή ποσά.
Οι πρώτοι «άναψαν το φως» και οι επόμενοι «είδαν φως και μπήκαν».
Που το περίεργο ;
Επίσης τυχαία η φωτιά που μπήκε στο κτίριο του ΣΔΟΕ, αν και σε κάπως «ξεκάρφωτο» σημείο, στις στήλες Ολυμπίου Διός και κατέστρεψε μεταξύ άλλων τα αρχεία εκκρεμών υποθέσεων.
Με απλά λόγια εκείνο το διάστημα έγινε της «τύχης το κάγκελο» και συνωμότησε το σύμπαν για να αποδιοργανωθεί το κράτος - ότι είχε απομείνει από την κομματική διάλυση - και να συμβούν όσα έγιναν με οικονομικό αντίκτυπο σε εκατοντάδες μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις και φυσικά στο ίδιο το κράτος. Τυχαία πάντα.
Τυχαίο επίσης ότι το διάστημα εκείνο παιζόταν το θέμα με τους ρωσικούς αγωγούς φυσικού αερίου και είχαμε ευθεία απειλή του Αμερικανού Πρέσβυ σε Έλληνα Υπουργό καθώς με το συγκεκριμένο σχεδίο είχαν αντιταχθεί σθεναρά οι ΗΠΑ, αν και θα αναβάθμιζε γεωπολιτικά την Ελλάδα (ήταν η εποχή που ακόμα ΔΕΝ είχαμε πετρέλαια και φυσικό αέριο )
Όλα τυχαία είπαμε γίνονται σε αυτή τη χώρα. Εδώ και στη χώρα του Μινχάουζεν. Και φυσικά, επίσης τυχαίο που όλα αυτά έγιναν στην περιοχή του κέντρου των Αθηνών κι όχι για παράδειγμα στα Βόρεια Προάστεια που κατοικοεδρεύει η αφρόκρεμα του «μεγάλου κεφαλαίου» και της «καπιταλιστικής ηγεσίας του τόπου».
Ανανέωση 15/8/13 : Σε νεότερο δημοσίευμα έχω σχολιασμένα άρθρα από αφιέρωμα για την εποχή εκείνη. Ανάμεσά τους και κείμενο του Νίκου Ξυδάκη που μεταξύ άλλων αναφέρει, "[...] Αλλοι γνωστοί-άγνωστοι; Ναι, μια ακαθόριστη ομάδα «γκρίζων» που κινείται στις διαδηλώσεις σε ρόλο προβοκάτορα: σπάει απρόκλητα εκτός στόχων, αρχίζει το πλιάτσικο κι ύστερα ξεγλιστράει [...] Για κάποιους τουλάχιστον αυτοί οι «γκρίζοι» δεν είναι «άγνωστοι», και δεν είναι αναρχικοί.
Σε αντίθεση με της προηγούμενες "θεωρίες του τυχαίου" ας δούμε στη συνέχεια ένα απόσπασμα από προσωπική μαρτυρία καθηγητή του Πανεπιστημίου :
" [...] Εκείνη τη στιγμή κάποιος με φώναξε και με ειδοποίησε ότι μπήκαν και στο γραφείο μου. Εσπευσα αμέσως εκεί και είδα μια ομάδα μασκοφόρων να ψάχνουν στον χώρο βιαστικά για να εντοπίσουν πράγματα αξίας, τα οποία θα μπορούσαν να αφαιρέσουν και στη συνέχεια να εκποιήσουν. Μεταξύ αυτών είχαν αφαιρεθεί ήδη από το γραφείο μου και μια σειρά αναμνηστικών μεταλλίων που είχα από τις επισκέψεις μου σε άλλα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Ακόμα, εκλάπησαν μερικά αντικείμενα συμβολικής, αλλά και άλλα πραγματικής αντικειμενικής αξίας. Οταν άκουσαν τις φωνές μου, οι εισβολείς αυτοί φοβήθηκαν και τράπηκαν σε φυγή, ενώ με τη βοήθεια ενός άνδρα περίπου 50 ετών, που έμοιαζε να έχει ηγετικό ρόλο ανάμεσά τους, κατόρθωσα να κλειδώσω τον κύριο χώρο του γραφείου. Ετσι, σώθηκε το γραφείο μου από μεγαλύτερες καταστροφές και εμπρησμούς, αφού ο άνδρας εκείνος μου υποσχέθηκε ότι θα φρόντιζε να μην λεηλατηθεί άλλο ο χώρος. [...]
[...] Σε άλλο χώρο του κτιρίου άρχισαν να οργανώνονται οι πρώτες συνελεύσεις των καταληψιών. Οταν ρωτήσαμε τι να περιμένουμε, μας απάντησαν ότι η απόφασή τους θα ληφθεί με... δημοκρατικές διαδικασίες. Μεταξύ των καταληψιών αυτών βρίσκονταν αλλοδαποί, ενώ άκουσα πολλούς να μιλούν στα ιταλικά. Το πλήθος εκείνο, το αποτελούσαν πλέον νέα παιδιά, μεγαλύτεροι σε ηλικία, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές εμπόλεμοι, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές θεωρητικοί, κοινοί κλέφτες και πλιατσικολόγοι, ναρκομανείς κ.ο.κ. [...] "
Αξίζει πιστεύω να θυμίσω ότι οι παλιότερες φωτιές που είχαν καταστρέψει πολυκαταστήματα ελληνικών συμφερόντων στο κέντρο των Αθηνών (την διετία 80 - 81) είχαν σαν αποτέλεσμα την είσοδο ξένων πολυεθνικών στη θέση των κατεστραμμένων ελληνικών επιχειρήσεων (βρε κάτι συμπτώσεις - περισσότερα στο Άρθρο για τις Ασύμμετρες απειλές )
Βέβαια ποιος ασχολείται με τέτοιες λεπτομέρειες, εάν στην θέση των καμένων και κατεστραμμένων ελληνικών επιχειρήσεων ξεπήδησαν πολυεθνικές και εάν το χρήμα έφευγε πλέον στο εξωτερικό ;
Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με ότι συνέβη και στην αγορά real estate του εμπορικού κέντρου και πέριξ αυτού, όπου η γκετοποίηση – ως αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης εισόδου λαθρομεταναστών - είχε ως αποτέλεσμα την κάθετη πτώση των αξιών σε πρώτη φάση κι αφού μεγάλο κομμάτι των ιδιοκτησιών άλλαξε χέρια είχαμε, ω του θαύματος, οικονομική ανάκαμψη (σε επιλεγμένους χρόνους ανά περίπτωση). Κλασικό παράδειγμα ο Κεραμικός και το Γκάζι, όπου ξαφνικά δημιουργήθηκαν περιθώρια ανάπτυξης, ειδικά στη νυκτερινή διασκέδαση, με όσα καλά ή κακά έχει ως συνεπακόλουθα (φοροδιαφυγή, διακίνηση ναρκωτικών, προστασία καταστημάτων κά.)
Στη χώρα λοιπόν του «τυχαίου» Ηλία - και κάθε Ηλία - είναι να μην σου τύχει, τέτοια πουτάνα τύχη.
Ποιοι αντιεξουσιαστές / αναρχικοί και τρίχες κατσαρές ; Επαγγελματίες κλέφτες ήσαν, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις που τα έκαναν αυτά. Επαγγελματίες κλέφτες που εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία του γενικότερου μπάχαλου για να δράσουν. Τυχαία φυσικά και χωρίς προσυνεννόηση ή συντονισμό. Οι αντιεξουσιαστές και οι αναρχικοί (κατά δήλωσή τους) στην καλύτερη των περιπτώσεων βρέθηκαν να ανοίγουν τον δρόμο, να στήνουν το μπάχαλο και να απασχολούν τις αστυνομικές δυνάμεις - αντιπερισπασμός λέγεται και απαιτεί σχεδιασμό - ώστε να δράσουν ανενόχλητοι οι επαγγελματίες κλέφτες. Τυχαία φυσικά αυτός ο συντονισμός, όπως τυχαία και η συμμετοχή αλλοδαπών διαφόρων εθνοτήτων (νομίμων και παρανόμων). ( Ταραχές Δεκέμβρη του 2008 ) Κι εντελώς τυχαίες και οι αναφορές σε τηλεγράφημα γνωστής πρεσβείας για συντονισμό όσων έγιναν μέσω sms και blogs. Κι ακόμα πιο τυχαία ότι πολλά από τα κλοπιμαία θεάθηκαν σε ξενοδοχείο γειτονικής χώρας όπου γινόταν η "εκποίησή τους" σε ευτελή ποσά.
Οι πρώτοι «άναψαν το φως» και οι επόμενοι «είδαν φως και μπήκαν».
Που το περίεργο ;
Επίσης τυχαία η φωτιά που μπήκε στο κτίριο του ΣΔΟΕ, αν και σε κάπως «ξεκάρφωτο» σημείο, στις στήλες Ολυμπίου Διός και κατέστρεψε μεταξύ άλλων τα αρχεία εκκρεμών υποθέσεων.
Με απλά λόγια εκείνο το διάστημα έγινε της «τύχης το κάγκελο» και συνωμότησε το σύμπαν για να αποδιοργανωθεί το κράτος - ότι είχε απομείνει από την κομματική διάλυση - και να συμβούν όσα έγιναν με οικονομικό αντίκτυπο σε εκατοντάδες μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις και φυσικά στο ίδιο το κράτος. Τυχαία πάντα.
Τυχαίο επίσης ότι το διάστημα εκείνο παιζόταν το θέμα με τους ρωσικούς αγωγούς φυσικού αερίου και είχαμε ευθεία απειλή του Αμερικανού Πρέσβυ σε Έλληνα Υπουργό καθώς με το συγκεκριμένο σχεδίο είχαν αντιταχθεί σθεναρά οι ΗΠΑ, αν και θα αναβάθμιζε γεωπολιτικά την Ελλάδα (ήταν η εποχή που ακόμα ΔΕΝ είχαμε πετρέλαια και φυσικό αέριο )
Όλα τυχαία είπαμε γίνονται σε αυτή τη χώρα. Εδώ και στη χώρα του Μινχάουζεν. Και φυσικά, επίσης τυχαίο που όλα αυτά έγιναν στην περιοχή του κέντρου των Αθηνών κι όχι για παράδειγμα στα Βόρεια Προάστεια που κατοικοεδρεύει η αφρόκρεμα του «μεγάλου κεφαλαίου» και της «καπιταλιστικής ηγεσίας του τόπου».
Ανανέωση 15/8/13 : Σε νεότερο δημοσίευμα έχω σχολιασμένα άρθρα από αφιέρωμα για την εποχή εκείνη. Ανάμεσά τους και κείμενο του Νίκου Ξυδάκη που μεταξύ άλλων αναφέρει, "[...] Αλλοι γνωστοί-άγνωστοι; Ναι, μια ακαθόριστη ομάδα «γκρίζων» που κινείται στις διαδηλώσεις σε ρόλο προβοκάτορα: σπάει απρόκλητα εκτός στόχων, αρχίζει το πλιάτσικο κι ύστερα ξεγλιστράει [...] Για κάποιους τουλάχιστον αυτοί οι «γκρίζοι» δεν είναι «άγνωστοι», και δεν είναι αναρχικοί.
Σε αντίθεση με της προηγούμενες "θεωρίες του τυχαίου" ας δούμε στη συνέχεια ένα απόσπασμα από προσωπική μαρτυρία καθηγητή του Πανεπιστημίου :
" [...] Εκείνη τη στιγμή κάποιος με φώναξε και με ειδοποίησε ότι μπήκαν και στο γραφείο μου. Εσπευσα αμέσως εκεί και είδα μια ομάδα μασκοφόρων να ψάχνουν στον χώρο βιαστικά για να εντοπίσουν πράγματα αξίας, τα οποία θα μπορούσαν να αφαιρέσουν και στη συνέχεια να εκποιήσουν. Μεταξύ αυτών είχαν αφαιρεθεί ήδη από το γραφείο μου και μια σειρά αναμνηστικών μεταλλίων που είχα από τις επισκέψεις μου σε άλλα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Ακόμα, εκλάπησαν μερικά αντικείμενα συμβολικής, αλλά και άλλα πραγματικής αντικειμενικής αξίας. Οταν άκουσαν τις φωνές μου, οι εισβολείς αυτοί φοβήθηκαν και τράπηκαν σε φυγή, ενώ με τη βοήθεια ενός άνδρα περίπου 50 ετών, που έμοιαζε να έχει ηγετικό ρόλο ανάμεσά τους, κατόρθωσα να κλειδώσω τον κύριο χώρο του γραφείου. Ετσι, σώθηκε το γραφείο μου από μεγαλύτερες καταστροφές και εμπρησμούς, αφού ο άνδρας εκείνος μου υποσχέθηκε ότι θα φρόντιζε να μην λεηλατηθεί άλλο ο χώρος. [...]
[...] Σε άλλο χώρο του κτιρίου άρχισαν να οργανώνονται οι πρώτες συνελεύσεις των καταληψιών. Οταν ρωτήσαμε τι να περιμένουμε, μας απάντησαν ότι η απόφασή τους θα ληφθεί με... δημοκρατικές διαδικασίες. Μεταξύ των καταληψιών αυτών βρίσκονταν αλλοδαποί, ενώ άκουσα πολλούς να μιλούν στα ιταλικά. Το πλήθος εκείνο, το αποτελούσαν πλέον νέα παιδιά, μεγαλύτεροι σε ηλικία, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές εμπόλεμοι, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές θεωρητικοί, κοινοί κλέφτες και πλιατσικολόγοι, ναρκομανείς κ.ο.κ. [...] "
Αξίζει πιστεύω να θυμίσω ότι οι παλιότερες φωτιές που είχαν καταστρέψει πολυκαταστήματα ελληνικών συμφερόντων στο κέντρο των Αθηνών (την διετία 80 - 81) είχαν σαν αποτέλεσμα την είσοδο ξένων πολυεθνικών στη θέση των κατεστραμμένων ελληνικών επιχειρήσεων (βρε κάτι συμπτώσεις - περισσότερα στο Άρθρο για τις Ασύμμετρες απειλές )
Βέβαια ποιος ασχολείται με τέτοιες λεπτομέρειες, εάν στην θέση των καμένων και κατεστραμμένων ελληνικών επιχειρήσεων ξεπήδησαν πολυεθνικές και εάν το χρήμα έφευγε πλέον στο εξωτερικό ;
Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με ότι συνέβη και στην αγορά real estate του εμπορικού κέντρου και πέριξ αυτού, όπου η γκετοποίηση – ως αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης εισόδου λαθρομεταναστών - είχε ως αποτέλεσμα την κάθετη πτώση των αξιών σε πρώτη φάση κι αφού μεγάλο κομμάτι των ιδιοκτησιών άλλαξε χέρια είχαμε, ω του θαύματος, οικονομική ανάκαμψη (σε επιλεγμένους χρόνους ανά περίπτωση). Κλασικό παράδειγμα ο Κεραμικός και το Γκάζι, όπου ξαφνικά δημιουργήθηκαν περιθώρια ανάπτυξης, ειδικά στη νυκτερινή διασκέδαση, με όσα καλά ή κακά έχει ως συνεπακόλουθα (φοροδιαφυγή, διακίνηση ναρκωτικών, προστασία καταστημάτων κά.)
Στη χώρα λοιπόν του «τυχαίου» Ηλία - και κάθε Ηλία - είναι να μην σου τύχει, τέτοια πουτάνα τύχη.
ΥΓ 2 : Τις μέρες εκείνες η Κανέλη, είχε πει "αυτοί που δεν έχουν τίποτα καίνε την ΑΘήνα" Με όσα μας έδειξε η μετέπειτα πορεία της χώρας και όσα έκτοτε είδαν το φως της δημοσιότητας, θα διαφωνήσω κάθετα, καθώς αυτοί που ανέφερε ήσαν οι "ακόλουθοι", οι "χρήσιμοι ηλίθιοι", εργαλεία - μαριονέτες στα χέρια κάποιων "άλλων" που έστελναν ξεκάθαρο μήνυμα αποσταθεροποίησης. Βέβαια αρκετοί θεωρούν ότι όλα αυτά είναι κατασκευασμένες θεωρίες συνομωσίας. Ας κάνουν τον κόπο να διαβάσουν τις πρόσφατες σχετικά δικαστικές εξελίξεις στα σχετικά θέματα , εκτός και εάν πιστεύουν ότι μαζί με το σύμπαν, συνωμότησαν και οι έλληνες εισαγγελείς. Κι επίσης ας διαβάσουν τα νεότερα στοιχεία που μιλούν για οργανωμένη δράση Κοσοβάρων τις μέρες των επεισοδίων.
ΥΓ3 : το "αστείο" της υπόθεσης είναι ότι ενώ οι όλα τα έως τώρα στοιχεία "φωτογραφίζουν" "δυτικό παράγοντα" ως υποκινητή, οι αντιεξουσιαστές / αναρχικοί / αριστεροί που "θεωρητικά" είναι ενάντια στην "ιμπεριαλιστική δύση", όσα στοιχεία έχουν δει το φως της δημοσιότητας τα χαρακτηρίζουν συνομωσιολογία. Ποιοί τελικά είναι οι "χρήσιμοι ηλίθιοι" ; Και για λογαρισμό ποιών "εργάζονται" ;
Ανανέωση 13/8/13 - "σκόρπιες" μαρτυρίες άλλων :
" ... Οι μπάτσοι είχαν φύγει, μάλλον τριγυρνούσαν στα γύρω στενά. Παντού υπήρχε οργή ρέουσα. Την έβλεπες παντού. Στο γωνιακό κατάστημα Πατησίων και Μάρνη, που δεν ξέρω τι ήταν πριν, αλλά τώρα ήταν μια χούφτα αποκαϊδια. Κάπνιζε ακόμα όταν έφτασα. Μπροστά του υπήρχαν οχήματα της Πυροσβεστικής, τρία με τέσσερα τον αριθμό. Προχώρησα προς το Πολυτεχνείο. Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος Rodolfo Valentino ακόμα μέσα.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή κάποιοι χτυπούσαν τις πόρτες του Casa d' Italia, ώσπου κατόρθωσαν κάποια στιγμή να σπάσουν το τζάμι και να πετάξουν μέσα ένα στουπί αναμμένο. Εκείνη τη στιγμή με έπιασε απελπισία και οργή. Η θέα των νεαρών, 17 με 20 χρονών θα 'τανε, που χωρίς να υπολογίζουν την αξία την ιστορική και την πολιτιστική παραδίδουν τα πάντα σε μια φωτιά, είναι κάτι που δεν μπορώ να το δεχτώ. Τηλεφωνώ αμέσως στην Πυροσβεστική. Μου απαντά μια κοπέλα που μου λέει ότι θα κάνει ότι μπορεί.
Μετά από λίγα λεπτά τα Πυροσβεστικά από το διπλανό στενό καταφτάνουν για να δεχτούν τον καταιγισμό από πέτρες από τους καταληψίες.
Έμεινα εκεί μέχρι τις 4 περίπου τα ξημερώματα. Φεύγοντας πέρασα μπροστά από το Αρχαιολογικό Μουσείο. Μου φαινόταν απίστευτο ότι υπήρχαν άνθρωποι που σκέφτονταν να το παραδώσουν στις φλόγες. Χωρίς αυτά που έχει μέσα τι θα γίνουμε; Τι θα κάνουμε όλοι εμείς χωρίς την ταυτότητά μας; Πόσες ενοχές θα κουβαλάμε όλοι εμείς που επιτρέψαμε να συμβεί αυτό, πώς θα το εξηγήσουμε στις επόμενες γενιές; ..." ( hnioxos )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου