Αναζητώντας την αλήθεια πίσω απ’ το ανάθεμα και την οργή

Μια προσωπική ανάγνωση του προβλήματος           

Στις αρχές της κρίσης στην Ελλάδα κι ενώ το πολιτικό προσωπικό της χώρας ήταν σε μια πρωτόγνωρη γι’ αυτούς κατάσταση, καθώς δεν μπορούσαν να προβλέψουν τις αντιδράσεις των ελλήνων πολιτών, είχα ακούσει,  σε ραδιοφωνική εκπομπή, μια, κατά την εκτίμησή μου, «μικρή αλήθεια», : «το σημερινό μεταπολιτευτικό κράτος έχει δομηθεί σύμφωνα με τα συμφέροντα ορισμένων συντεχνιών…» Η φράση αυτή είχε ειπωθεί από βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, της εποχής εκείνης και παρά το διάστημα που μεσολάβησε έως σήμερα, έχει καταγραφεί στο κομμάτι «Αλήθειες» της μνήμης.

Από τότε έως και τώρα, πολλές ανάλογες «μικρές αλήθειες» έχουν προστεθεί στο ίδιο κομμάτι της μνήμης, στην προσπάθεια να συνθέσω την προσωπική μου εικόνα,  για το τι συνέβη και πως φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση σαν λαός και σαν κράτος.

Έχοντας κατά νου ότι οι ενδεχόμενα διεφθαρμένοι πολιτικοί, δεν θα μπορούσαν ούτε μέρα να στεριώσουν, χωρίς ενδεχόμενα διεφθαρμένους να τους στηρίζουν στα μέσα ενημέρωσης  (βλέπε ΜΜΕ και δημοσιογράφους) άρχισα να διαβάζω και να ακούω την επικαιρότητα σύμφωνα με αυτό το κριτήριο, το οποίο πρόσθεσα σ’ ένα παλαιότερο τρίπτυχο που είχα ασπασθεί μετά από πολλές επιβεβαιώσεις : «Τι λέει, ποιός το λέει και πότε  το λέει».

 

Η γενική πρακτική του «καφενείου» στην έντυπη και κυρίως στην ηλεκτρονική ειδησεογραφία – όπως και στον σχολιασμό - όπου οι πάντες έχουν γνώση και γνώμη επί παντός, με ώθησε σε άρθρα  ατόμων εξειδικευμένων στις γεωπολιτικές αναλύσεις, καθώς συνθέτουν την μεγαλύτερη εικόνα της περιοχή μας και δίνουν μιαν άλλη διάσταση, στην κρίση που βιώνει η πατρίδα μας. Αυτό με βοήθησε να ενισχύσω τα προϋπάρχοντα κριτήρια προσθέτοντας μια ακόμα σημαντική παράμετρο. Η Ελλάδα είτε το θέλουμε, είτε όχι, είναι στην μέση μιας διαμάχης για το ποιος θα έχει την επικυριαρχία της περιοχής.

Στα πλαίσια αυτής της διαμάχης, εκτός των ξένων παραγόντων, εμπλέκονται και όλες οι ομάδες που συνιστούν το εκάστοτε πλέγμα εξουσίας. Πολιτικά πρόσωπα, δημοσιογράφοι,  μέσα ενημέρωσης, οικονομικοί παράγοντες κ.ά.  Η κάθε «είδηση», συνήθως κρύβει  πίσω της,  μια μάχη διαπλοκής και εξουσίας. Ακούγεται τόσο απλό κι όμως δεν είναι.

Ανοίγοντας σε αυτό το σημείο μια παρένθεση, θεωρώ χρήσιμο να αναφερθώ, σε μια από τις κυρίαρχες απόψεις,  αγανακτισμένων - οργισμένων κυρίως,  γνωστών,  φίλων ή και αγνώστων συνομιλητών στο διαδίκτυο, σχετικά με τη τοποθέτησή τους για όσους υπήρξαν «μέρη του συστήματος» που μας οδήγησε εδώ.

Είτε η αναφορά γίνεται σε πολιτικούς ή μεγαλοεργολάβους, είτε σε δημοσιογράφους ή πανεπιστημιακούς, η αντίληψη σημαντικής μερίδας είναι ότι θα πρέπει όλοι αυτοί να περιθωριοποιηθούν και να απαξιωθούν. Στα δέκα σχόλια, σε άρθρο γνωστού δημοσιογράφου, τα εννέα έρχονται ν’ αναθεματίσουν και να υπενθυμίσουν ότι δεν δικαιούται τώρα να εκφέρει γνώμη αφού τόσα χρόνια τα άρπαζε. Και ναι μεν είναι κάτι με το οποίο, για την οικονομία της συζήτησης, δεν θα διαφωνήσω, ως προς τον ρόλο που έπαιξαν όλοι αυτοί τα προηγούμενα χρόνια, όμως έχω την αίσθηση ότι έτσι αφήνουμε να περνούν απαρατήρητες «μικρές αλήθειες» απ’ όλους όσους, ως «μέρη του συστήματος», γνώριζαν εκ των έσω πράγματα και καταστάσεις που για διάφορους λόγους τώρα αποκαλύπτουν. Εκτός αυτού, υπάρχει και η παγίδα της άκριτης ομαδοποίησης ευθυνών, με την οποία είμαι αντίθετος γιατί, πώς να το κάνουμε, δεν τα φάγαμε όλοι μαζί.

«Μικρές αλήθειες» μεν, χρήσιμες δε, εάν πραγματικά αναζητούμε να συνθέσουμε την εικόνα της μεγάλης Αλήθειας, την οποία ελάχιστοι στις υψηλότερες θέσεις του συστήματος εξουσίας  ενδεχομένως κατέχουν και θα είναι αστείο να περιμένουμε ότι θα την αποκαλύψουν. «Μικρές αλήθειες» ακόμα και αν κρύβουν πίσω τους αλλαγή συμφερόντων ή σκοπιμοτήτων, απόπειρα εξαγνισμού στα μάτια της κοινής γνώμης ή καρφώματα τρίτων ή ακόμα και ειλικρινή μεταμέλεια.

Η κρατούσα λογική του ομαδοποιημένου αναθέματος λοιπόν, έχω την αίσθηση ότι, μόνο καλό δεν κάνει στην αναζήτηση και σύνθεση της Αλήθειας, για να μην πω μάλιστα, την καθιστά μάταιη και αδιέξοδη, σε αντίθεση με την κριτική ανάγνωση που απαιτείται.

Εκτός αυτού, εάν δεχτούμε τσουβαληδόν τη λογική του αναθέματος, φοβάμαι ότι πέφτουμε στην ίδια συστημική παγίδα, σύμφωνα με την οποία, για την κρίση στην Ελλάδα, υπεύθυνες είναι οι διάφορες κοινωνικές ομάδες που βολεύτηκαν, τα προηγούμενα χρόνια. Μία ομάδα για κάθε εργάσιμη της εβδομάδας και το Σαββατοκύριακο, γι αυτούς που τόσα χρόνια μας διαιρούν.

 

Γιάννης Μ.        

 

ΥΓ 16/4/13    Με αφορμή τις παρατηρήσεις ενός διαδικτυακού συνομιλητή θεωρώ απαραίτητο να διευκρινήσω ότι η όποια συζήτηση απόδοσης ευθυνών, σε όλους όσους μετείχαν στην μέχρι σήμερα πορεία, είναι μεγάλη και διαφορετική. Να τονίσω μάλιστα ότι της απόδοσης ευθυνών, προέχει και προηγείται η ανεύρεση της Αλήθειας



Σχετικά άρθρα :

Οι Πρόθυμοι των ΑΘηνών  - ένα "διαφορετικό σενάριο" για το "πως δημιουργήθηκαν οι πρόθυμοι εντός των τειχών" για να μας οδηγήσουν έως εδώ.

 

η φωτογραφία είναι από Michael design        
και ένα σχετικό και ενδιαφέρον άρθρο ...